«ترس» عاطفه‌ای است به صورت یک نیرو و محرک که آدمی را در مبارزه با مشکلات و رفع موانع حیات دچار آسیب کرده و توان تلاش را از انسان باز می‌ستاند. ترس با «فوبیا» و «اضطراب» متفاوت است. فوبیا ترس‌‌هایی هستند که به طور گسترده با خطرات واقعی آن موقعیت تناسب ندارند. به عبارت دیگر، اصلاً خطر جدی وجود ندارد. همچنین ترس پاسخی است به خطری آنی و آشکار درباره پدیده‌ای که مشهود و قابل رؤیت و تصور است، در صورتی که اضطراب پاسخی است به خطر احتمالی که ریشه آن ناپیدا و نامعلوم است. یکی از انواع ترس، خوف از خداوند است که نه تنها نامطلوب نبوده، بلکه در دستورات دینی سفارش نیز شده است. ترس از خداوند به معنای ترس از کاستی‌ها و گناهان خویش است. در قرآن کریم آیات متعددی مبنی بر عدم ترس آمده است. و راه‌هایی را نیز به انسان‌ها یادآور شده که به چند مورد آن اشاره می‌نماییم. تسلیم در برابر خداوند و اخلاص در عمل، دوری از شیطان، ذکر خدا، ایمان و کار شایسته، هدایت، انفاق و استقامت در راه خدا.
